«این وظیفه‌ی ما است که صلح را امتداد دهیم، ساعت به ساعت، روز به روز، تا زمانی که بتوانیم. ما نمی‌دانیم آینده چه چیزی در مشت دارد، جز آنکه با هرآنچه پیش‌بینی می‌کنیم بسیار متفاوت خواهد بود. در متنی دیگر گفته‌ام که زیان «بلند مدت» آن است که در بلند مدت همه مرده‌ایم. اما به طریقی اولی می‌توانستم بگویم مزیت بزرگ «کوتاه مدت» آن است که در کوتاه مدت همه‌ی ما هنوز زنده‌ایم. زندگی و تاریخ برای کوتاه مدت‌ها ساخته شده‌اند. صلح در کوتاه مدت است که معنا دارد. بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم آن است که فاجعه را به تاخیر بیندازیم. حتی اگر فقط به این امید که اتفاقی رخ دهد. زمانی که صلح وجود دارد، صلح وجود دارد.»
جان مینارد کینز
جان مینارد کینز در ردیف مشهورترین اقتصادانان تاریخ قرار می‌گیرد. کمتر انسانی مانند او در تاریخ وجود دارد که ایده‌هایش در زمان حیاتش و حتی پس از آن باعث تحول این جهان شده باشد. در اپیزود ۷ و ۸ نیم‌سکه به زندگی و تاثیرات کینز بر علم اقتصاد پرداختیم. در این پست معرفی کتاب قصد داریم اثری رو معرفی کنیم که به ما کمک می‌کند تا با ابعاد بیشتری از اندیشه‌های کینز آشنا بشویم.
جف مان عضو ارشد مؤسسه تفکر اقتصادی جدید و استاد و رئیس گروه جغرافیا در دانشگاه سیمون فریزر است، جایی که او مرکز اقتصاد سیاسی جهانی را مدیریت می‌کند و اقتصادسیاسی و جغرافیای اقتصادی تدریس می‌کند. کتابی که می‌خواهیم با آن آشنا شویم جدیدترین اثر اوست.
در نتیجه بحران مالی ۲۰۰۸ بسیاری از مخالفان بازار آزاد شعار «بازگشت به کینز» سردادند. به نظر می‌رسید که این بحران فاجعه دولت‌های کوچک، آزادسازی بازارها و مقررات‌زدایی را آشکار می‌کرد. در مقابل، اقتصادسیاسی کینزی می‌تواند دولت را در قلب اقتصاد قرار دهد و آن را با دانش لازم برای نجات ما مسلح کند. اما آنچه قرار بود ما را از شر آن نجات دهد چندان روشن نبود. پایان سرمایه داری بود یا پایان جهان؟ برای کینزیسم، پاسخ هر دو است.
«در بلند همه ما مرده‌ایم» جف مان، نقد کامل کینز بر جهان پس از تصادف ما، و مقدمه‌ای قابل دسترس و تاریخی برای شاهکار او، نظریه عمومی اشتغال، بهره و پول ارائه می‌کند. مان استدلال می‌کند که کینزیسم متقاعدکننده‌ترین نقد درونی لیبرالیسم مدرن است که با دو قرن بحران با پیشنهاد سرمایه بدون سرمایه‌داری و انقلاب بدون انقلابیون روبرو می‌شود.
مان در سراسر کتاب استدلال می‌کند که کینزگرایی در واقع «نجات تمدن» بوده است. سیاست کینزی که ظهور می‌کند، مبتنی بر آگاهی مشترک کینز و مارکس (و هگل) از این است که اقتصادهای سرمایه‌داری لیبرال هرگز نمی‌توانند خودتنظیم‌گر شوند. از این رو نویسنده «نظریه عمومی» را به عنوان پاسخی به مانیفست کمونیست نیز معرفی کرده است.
مان معتقد است که دوره کینزگرایی یکی از بهترین دوره‌ها برای سرمایه‌داری بوده است: طولانی‌ترین رشد اقتصادی و بالاترین نرخ اشتغال در تاریخ ثبت شده است. : اثر حاضر نظر بسیاری از متفکران را جلب کرده است. آدام توز می‌گوید: بیوگرافی‌های زیادی از کینز و تاریخ‌های زیادی از «انقلاب کینزی در حکومت» وجود دارد. کتاب مان به هیچ‌کدام از این دو دسته تعلق ندارد. درخشان… قانع کننده.
این کتاب در ایران توسط نشر شیرازه با ترجمه سامان صفرزائی منتشر شده است.
این مطالب توسط تیم دانشجویی پادکست سکه تهیه شده است و خالی از اشکال نیست، می‌توانید در صورت تمایل در بهبود آن‌ها کمک کنید.